...

Buraya baktıkları hüzünlenirdim. Hatta hasta kuşların öldüğünü görünce bazen ağlardım. Daha dün inşaAllah benim kuşum da öyle olmaz dedim ama kader... Maalesef bugün de benim dondurmam vefat etti. Dün yatmadan önce çok durgundu. Normalde elini görse kaçan kuşu çok rahat bir şekilde elime alıp sevebiliyordum. Ama nerden bileyim son sevişim olduğunu. Uçamıyor diye açtığım konu da onla alakalıydı. Sanırım daha yavru iken verip kafesten hiç çikarmamışlardı. Şuan bu yazıyı da gözümden yaş akarak yazıyorum. Hoşçakal dondurma. Huzurla uyu

Üzüldüm Dondurma için Başınız sağ olsun

Çilek yediğinde ağzı hep çilek olurdu çok komik olurdu. Bir şeyler yemeyi çok severdi bazen eşi tünekten yerdi ona yer kalmazdı o da tellere tırmanıp yerdi. Ah dondurmam ah.. Hayat ne acayip.Daha dün olduğun yere bakıyorum ama sen yoksun... Kelimeler kifayetsiz. Dün son kez sevdim gideceğin belliydi dondurmam... Ama belki bir umut. Olmadı... Dün yatmadan önce baktığım da uyuyordu inşaAllah sonsuz uykuya uyamazsın dedim. Ama uyudun. . Gayrı uyanilmaz uykuya yattın. Masum geldin masum gittin. İnşaAllah âhirette buluşuruz dondurmam. Bekle beni , elbet geleceğim...