Neredeyse bir yıl önce bir muhabbet kuşu aldık. Kuşlar hakkında pek bir şey bilmeden gidip aldığımız için seçtiğimiz kuşun yetişkin olduğunu sonradan öğrendim. (Göz bebeği tamamen belirginleşmişti eve getirdiğimde)
Uzun uğraşlardan sonra önce elimden yemeye, sonra biraz kendini sevdirmeye, bazen ayağını elime koymaya, bazen de tamamen parmağıma atlamaya, bazen de tüylerini açtırmaya başladı. Yalnız bunların hepsi kafes içinde yaşandı, ne kadar uğraşırsam uğraşayım kafesten çıkmaya hiçbir zaman sıcak bakmadı. Hatta sebzelerden bile korkuyordu, (darı olmayan hiçbir yemi yemedi aylar boyunca) biraz alıştırdım çok şükür.
Böyle olmayacak diye düşündüm ve kuşuma bu sefer yavru bir arkadaş aldım. O yavru bana alıştı, hatta o benim kuşum değil ben onun insanıyım. Büyük kuşum da bazen kafesten çıkmaya başladı küçük sağ olsun. Ama hala korkuyor, hala çok temkinli her şeyden, konabileceği yüksek bir yer yoksa zaten çıkmayı reddediyor. Elimde yem varken uzatırsam elime gelip elimden yem yiyor ama yerken bile korkuyor çocuğum.
Kuş zaten bu kadar insanlardan korkarken daha çok darlamak istemiyorum ama korkusunu azaltmak için yapabileceğim bir şey var mı? Gün batımından gün doğumuna kadar karanlık yeter mi, artırıp azaltırsam stresine olumlu bir etkisi olur mu? Tecrübenize güvenerek benzer durumda kuşlarınız varsa nasıl korkularını yendiniz merak ediyorum. Amacım bana tamamen ısınsın, diğer kuşum gibi tepemde dolaşsın değil; yeteri kadar kafesten çıksın, uçsun, egzersizini yapsın yeter bana. Benimle ilgilenmese de olur.
Uzun uğraşlardan sonra önce elimden yemeye, sonra biraz kendini sevdirmeye, bazen ayağını elime koymaya, bazen de tamamen parmağıma atlamaya, bazen de tüylerini açtırmaya başladı. Yalnız bunların hepsi kafes içinde yaşandı, ne kadar uğraşırsam uğraşayım kafesten çıkmaya hiçbir zaman sıcak bakmadı. Hatta sebzelerden bile korkuyordu, (darı olmayan hiçbir yemi yemedi aylar boyunca) biraz alıştırdım çok şükür.
Böyle olmayacak diye düşündüm ve kuşuma bu sefer yavru bir arkadaş aldım. O yavru bana alıştı, hatta o benim kuşum değil ben onun insanıyım. Büyük kuşum da bazen kafesten çıkmaya başladı küçük sağ olsun. Ama hala korkuyor, hala çok temkinli her şeyden, konabileceği yüksek bir yer yoksa zaten çıkmayı reddediyor. Elimde yem varken uzatırsam elime gelip elimden yem yiyor ama yerken bile korkuyor çocuğum.
Kuş zaten bu kadar insanlardan korkarken daha çok darlamak istemiyorum ama korkusunu azaltmak için yapabileceğim bir şey var mı? Gün batımından gün doğumuna kadar karanlık yeter mi, artırıp azaltırsam stresine olumlu bir etkisi olur mu? Tecrübenize güvenerek benzer durumda kuşlarınız varsa nasıl korkularını yendiniz merak ediyorum. Amacım bana tamamen ısınsın, diğer kuşum gibi tepemde dolaşsın değil; yeteri kadar kafesten çıksın, uçsun, egzersizini yapsın yeter bana. Benimle ilgilenmese de olur.
