Tarçın&Duman
iyikus.com Üyesi
Merhaba arkadaşlar,
Foruma yeni üye oldum sayılır. Biz geçtiğimiz Kasım ayında 2 aylık bir sultan papağanı sahiplendik Ankara'daki bir üreticiden. Maşallah kuşumuz çok sağlıklı. Zaten ilk on gün onunla sürekli ilgilenerek neredeyse her gün bir gelişme kaydettik. Isırması, tıslaması olmayan iyi huylu bir sultan oldu. Şu sıralar 7nci ayına girmek üzere. Her şey çok iyi, çok güzel lakin ufak bir sorun var.
Biz evde eşimle iki kişiyiz. Sultanımız da erkek. Adı Duman bu arada. Duman ilk başlarda eşimle ikimize eşit şekilde yaklaşıp ilgi duyarken, favorisi olarak son zamanlarda eşimi seçti.
Kuş insanı olan benimdir, küçüklüğümden beri evimizde kuş beslemişizdir, o yüzden de çoğunlukla kuşlar evde beni sever. Çünkü onlarla gerçekten çok ilgilenirim. Beslenmesine dikkat etmek bir yana, oyuncaklarını ben yaparım, her gün en az iki saat vakit ayırıp onlarla oyun oynarım. Kafeste durmalarına kıyamam, ev halkı artık yeter dese de sürekli dışarıda durmalarını sağlamaya çalışırım. Yediğini içtiğini kontrol ederim sürekli ve daha iyi ne yapabilirim diye sürekli araştırır, yabancı kaynaklara da danışırım vs. vs.
Eşim ise Duman ile birlikte kuş sevmeye başladı. Çünkü zaten bir hayvan sizi bu kadar seviyor, ağzınızın içine düşecek kadar size tapıyorsa sevmemek mümkün değildir bana göre.
Velhasıl, Duman eşime tapan bir kuş oldu çıktı. Odada eşim varsa hemen eşime gidiyor, onun omzundan inmiyor. Eşim onunla ilgilensin, dokunsun, sevsin diye sürekli üstünde geziyor, gözünün içine bakıyor.
Ben ise çok başka bir evredeyim onun için.
Yabancı forumlarda çok bakındım bu konuya ve şöyle bir ifade geçiyor ve benim durumuma cuk oturuyor: " Cockatiels choose a person as their favorite and tolerates the rest."
Yani bir kişiyi favori olarak seçerler ve geri kalanları da tolere ederler.
Bani gerçekten de tolere ediyor. Kafesinin üzerinde örneğin, yanına gidiyorum, hop kafesin arkasına doğru yollanıyor. Bir yeri parmak ile işaret ettiğimde gelmeyi öğrettim, parmakla işaret ediyorum gel diye. Geliyor, çekirdek veriyorum vs. vs.
Ama tam o anda eşim odaya girsin, hop beni teğet geçerek ona gidiyor. Başlıyor onun omzunda şaklabanlıklar yapmaya.
Bilmiyorum ergenlikte olduğu için mi böyle ama ben bu duruma çok üzülüyorum.
Duman'ı özellikle bana arkadaş olsun diye sahiplenmiştik.
Ama durum iyice farklılaşmaya başladı. Bundan daha bir ay önce kucağımda mıncırdığım kuş şimdilerde çok nadir bana başını okşatıyor, o da kısa süreliğine.
Ne yapacağımı bilemiyorum. Aynı şekilde ilgi göstermeye devam ediyorum ama durumu daha kötüye gidiyor gibi geliyor.
Bir yaşından büyük, ergenliği atlatmış ve evde tek beslenen sultan papağanı olanlar var mıdır diye böyle uzun bir yazı yazdım.
Okuduğunuz için şimdiden teşekkürler...
Foruma yeni üye oldum sayılır. Biz geçtiğimiz Kasım ayında 2 aylık bir sultan papağanı sahiplendik Ankara'daki bir üreticiden. Maşallah kuşumuz çok sağlıklı. Zaten ilk on gün onunla sürekli ilgilenerek neredeyse her gün bir gelişme kaydettik. Isırması, tıslaması olmayan iyi huylu bir sultan oldu. Şu sıralar 7nci ayına girmek üzere. Her şey çok iyi, çok güzel lakin ufak bir sorun var.
Biz evde eşimle iki kişiyiz. Sultanımız da erkek. Adı Duman bu arada. Duman ilk başlarda eşimle ikimize eşit şekilde yaklaşıp ilgi duyarken, favorisi olarak son zamanlarda eşimi seçti.
Kuş insanı olan benimdir, küçüklüğümden beri evimizde kuş beslemişizdir, o yüzden de çoğunlukla kuşlar evde beni sever. Çünkü onlarla gerçekten çok ilgilenirim. Beslenmesine dikkat etmek bir yana, oyuncaklarını ben yaparım, her gün en az iki saat vakit ayırıp onlarla oyun oynarım. Kafeste durmalarına kıyamam, ev halkı artık yeter dese de sürekli dışarıda durmalarını sağlamaya çalışırım. Yediğini içtiğini kontrol ederim sürekli ve daha iyi ne yapabilirim diye sürekli araştırır, yabancı kaynaklara da danışırım vs. vs.
Eşim ise Duman ile birlikte kuş sevmeye başladı. Çünkü zaten bir hayvan sizi bu kadar seviyor, ağzınızın içine düşecek kadar size tapıyorsa sevmemek mümkün değildir bana göre.
Velhasıl, Duman eşime tapan bir kuş oldu çıktı. Odada eşim varsa hemen eşime gidiyor, onun omzundan inmiyor. Eşim onunla ilgilensin, dokunsun, sevsin diye sürekli üstünde geziyor, gözünün içine bakıyor.
Ben ise çok başka bir evredeyim onun için.
Yabancı forumlarda çok bakındım bu konuya ve şöyle bir ifade geçiyor ve benim durumuma cuk oturuyor: " Cockatiels choose a person as their favorite and tolerates the rest."
Yani bir kişiyi favori olarak seçerler ve geri kalanları da tolere ederler.
Bani gerçekten de tolere ediyor. Kafesinin üzerinde örneğin, yanına gidiyorum, hop kafesin arkasına doğru yollanıyor. Bir yeri parmak ile işaret ettiğimde gelmeyi öğrettim, parmakla işaret ediyorum gel diye. Geliyor, çekirdek veriyorum vs. vs.
Ama tam o anda eşim odaya girsin, hop beni teğet geçerek ona gidiyor. Başlıyor onun omzunda şaklabanlıklar yapmaya.
Bilmiyorum ergenlikte olduğu için mi böyle ama ben bu duruma çok üzülüyorum.
Duman'ı özellikle bana arkadaş olsun diye sahiplenmiştik.
Ama durum iyice farklılaşmaya başladı. Bundan daha bir ay önce kucağımda mıncırdığım kuş şimdilerde çok nadir bana başını okşatıyor, o da kısa süreliğine.
Ne yapacağımı bilemiyorum. Aynı şekilde ilgi göstermeye devam ediyorum ama durumu daha kötüye gidiyor gibi geliyor.
Bir yaşından büyük, ergenliği atlatmış ve evde tek beslenen sultan papağanı olanlar var mıdır diye böyle uzun bir yazı yazdım.
Okuduğunuz için şimdiden teşekkürler...
Aslında başta öyle yaptık. Omzuna gittiğinde eşim durmasına izin vermeyip başka bir yere koyuyordu usanmadan ama o hallerine de kıyamadım. Sonuçta hayvanın en çok keyif aldığı yer onun omzu. O yüzden merak ediyorum ya. Bir yaşını geçip de ergenliği atlatıp daha sakinleştiğinde bana yine eskisi gibi davranır mı? Keşke öyle olsa