Cennet Papağanı Eşleştirmeyi Başarmak
Başarılı bir şekilde Cennet Papağanı eşlemesi nasıl yapabilirsiniz? Bu konuda tüyolar sunmaya çalışacağım.
Bazı türler aynı eşle uzun süre ve hatta bir ömür boyu kalabilirler. Bu “sadık” hayvanların çoğunluğu kuşlardır ancak yaşamlarını çiftleriyle paylaşan bazı memeliler de vardır; örneğin filler, kurtlar ve katil balinalar. Su samuru, eşleriyle her şeyi yaptıkları için bu fenomenin ilginç bir örneğidir: yaşarlar, seyahat ederler, kovalanırlar, oynarlar ve hatta bazıları “el ele tutuşarak uyurlar”. Ne dersiniz sizce aşık oluyorlar mıdır?
Çiftler halinde yaşama ihtiyacı.
Pek çok kez bahsettiğimiz gibi, tüm kuşların güçlü üreme içgüdüsü vardır. Üreme hayatlarına anlam kazandırır ve bu da yetiştiricilerin her üreme mevsiminde karşılaştığı sorunlardan biridir. Bir debriyajı bitirdikten hemen sonra tekrar üremeye başlamak istiyorlar ve yaz başladığında devam etmek istiyorlar (yaz ayları eşleme yapılması uygun görülmemektedir). Kuşların içgüdüsü o kadar güçlü ki yalnızca sağlıklarını etkilememek için bizler tedirgin oluyoruz. Gerekli ihtiyaçlarını karşılayıp karşılayamadığımız konusu da ayrı bir durum. Onları özgür bırakmayacağımızdan, doğa onların üreme içgüdüsünü kontrol eder, hayatlarını yabani kuşlar kadar yaşayabilecekleri kadar mümkün kılmak bizim görevimizdir. Her canlıya özgü üç hayati işlevi geliştirebileceklerinden emin olmalıyız: besleme, sosyalleşme ve üreme.
Esaret altında tuttuğumuz tüm hayvanların iyi beslendiğini varsayarsak, o zaman diğer iki temel fonksiyona odaklanacağız. Söylediğimiz gibi, sosyalleşme çok önemlidir. Çevreleri ve aynı türden diğer kuşlar ile etkileşime girmeleri çok önemlidir. Bunu mümkün kılmak için, onlara güzel ve büyük bir alan ve diğer kuşlarla iletişim olanağı sunacağız. Bir sonraki fonksiyona odaklanalım: üreme . Yeni kuş alacaklar için tek bir cennet papağanı alayım, ele kola alıştırayım olayı çok gözlemlenir çünkü üremeye başlayacağı zaman umursamama durumu korkusu oluşur. Bazı yetiştiricilerin bu konuyla ilgili tavsiyeleri ise aynı cinsiyete sahip iki cennet papağanı almaları yönünde oluyor. Böylece üremeden sosyalleşebilirler.
Cennet ya da sevda papağanları, dilimize 'love bird' çevirisi yapılarak dilimize geçmiştir. Adı üstünde sevgi, aşk kuşlarıdır. Bir koloni salmasına giderek onları gözlemleyin ve mutluluklarına şahit olun.
Teknik detaylar: Çiftleşme
Hiç şüphesiz en iyi çiftler kendi seçimleriyle bulduklarıdır. Bir kuş salmasında üreyen kuşların, yavruları yaklaşık 60 günlük olduklarında, çiftlerini aramaya başladığına şahit oluyoruz. Eşleriyle güçlü bir bağ kurar kurmaz ebeveynlerinden ve kardeşlerinden bağımsız olabilirler. Eğer bu tarz yerlerden kuş seçerseniz daha sağlıklı bir yol izlemiş olursunuz. Damızlık olarak elbette bizim istemediğimiz bir adayı seçebilirler. Böyle durumlarda birden çok seçtiğiniz dişi ya da erkek kuşları bir araya getirerek gözlemler yapmalısınız. İki aşk kuşu birlikte olmayı seçtiğinde, mutasyonlarının uyumlu olduğuna emin olduktan sonra diğerlerinden ayrı bir ortama alınmalıdırlar. Bununla birlikte, birçok yetiştirici somut yavrular elde etmek istedikleri için belirli bir mutasyon erkeği, başka bir özel mutasyon olan bir dişi ile eşleştirebilir.
Ayrıca, iki yetişkinin (veya bir yetişkin ve daha küçük biri) eşleşmesini istiyorsak bölmeli kafes kullanmamız gerekecektir. Biraz sabır işi olduğu için aksi bir durumda bölmeyi takarak ayırmak mümkün olmalıdır. Dişi kuşlar aksi durumlarda daha tehlikelidir, bu yüzden bir tanesi incinirse muhtemelen erkek olur. Bir süre birbirlerini görmelerini sağlamak için iki kafes ya da bölmeli kullanırsak, erkeği dişinin kaldığı kafese yerleştirmeyin. Dişi kuşu erkeğin kafesine yerleştirmek gerekir. Dişi cennet papağanları bölge tutarlar ve istila edildiklerini hissederler. Hoşlarına gitmez ise bu durum erkeği rahatsız ederler.
Teknik detaylar: Uyumsuzluk.
Muhabbet kuşları çifti söz konusu olduğunda pek fazla uyumsuzluk yaşanmaz ama cennet papağanları için durum biraz daha zordur. Kontrol etmemiz gereken ilk şey, bir çift erkek ve dişi aldığınızdan emin olmaktır. Uyumsuzluğun ilk sebeplerinden biridir. Erkek kuşlarda kendi aralarında kur ve öpüşme durumları sergiledikleri için kafa karıştırıcı olabiliyor. Cinsiyetlerini belirlemek için en güvenli yöntem DNA cinsiyetidir. Erkek ve dişi aynı türden olmalıdır. Melez olan kuşlardan kaçınmak gerekiyor çünkü kimisi üreme için uygun olmuyor. Örneğin Cennet ile sevda papağanı eşlemesinden gelen yavrular genelde kısır olurlar. Bu ne pahasına olursa olsun kaçınmamız gereken bir şey. Ortaya çıkabilecek diğer uyumsuzluklar, erkek ve dişinin mutasyonları ile ilgilidir. İki ana mutasyonel uyumsuzluk vardır: bir çiftin her iki üyesinin de Ino olmasını ve her iki kuşunda iki Karanlık Faktöre sahip olmasını engellemeliyiz.
Bazı yetiştiriciler Ino mutasyonunun yavrularda herhangi bir zayıflığa neden olabileceğinden şüphe eder. Aslında bu yavruların atalarının ne süredir aynı mutasyonu taşıdığıyla ilgilidir. Soy ağacında aynı eşlemeler söz konusuysa bir süre sonra patlak vermeye başlayacaktır. Bu nedenle eş seçerken farklılıklar olmasına özen gösterelim. Ayrıca türlere bağlı eşlemeler bu sorunları azaltabiliyor. Tıpkı muhabbet kuşlarında nasıl ana renk yeşil kuşlar ise cennet papağanlarında da Agapornis Roseicoillis (gül başlı cennet papağanı) bu sorunsalı minimize etmektedir.
Teknik detaylar: Tavsiye edilen kombinasyonlar
Daha önce de belirttiğim gibi uyumsuz olmayan ancak sonuçların çok uygun olmayacağı kombinasyonlar var. İyi bir örnek verecek olursam Mavi bir erkeğin Yeşil Opalin Ino dişi ile birleşimi olabilir. Eğer bu çift bu mutasyonları taşımazsa, tüm yavrular yeşil olacaktır. Hepsi mutasyonları taşıyacak, ancak aynı görünecekler. Bu yüzden, bir çift yapmadan önce, yavruların nasıl görüneceğini bilmek çok önemlidir, böylece çiftimizi doğru seçebiliriz. Resesif mutasyonlarda bu her zaman benzer sonuçlar doğurur. Örneğin, bir Marbled Orange yüzlü cennet papağanı, aynı mutasyonlara sahip olmayan bir çift için iyi bir kombinasyon olmayacaktır. Tüm bu düşünceleri göz önünde bulundurduktan sonra tek yapmamız gereken, sonbahar başlangıcından ilkbaharın sonuna kadar yuvalık takılı bir kafes sistemine geçmekle bitiyor. Gerisini eşleşmişlerse eğer desteklerinizle yapacaklardır.
Başarılı bir şekilde Cennet Papağanı eşlemesi nasıl yapabilirsiniz? Bu konuda tüyolar sunmaya çalışacağım.
Bazı türler aynı eşle uzun süre ve hatta bir ömür boyu kalabilirler. Bu “sadık” hayvanların çoğunluğu kuşlardır ancak yaşamlarını çiftleriyle paylaşan bazı memeliler de vardır; örneğin filler, kurtlar ve katil balinalar. Su samuru, eşleriyle her şeyi yaptıkları için bu fenomenin ilginç bir örneğidir: yaşarlar, seyahat ederler, kovalanırlar, oynarlar ve hatta bazıları “el ele tutuşarak uyurlar”. Ne dersiniz sizce aşık oluyorlar mıdır?
Çiftler halinde yaşama ihtiyacı.
Pek çok kez bahsettiğimiz gibi, tüm kuşların güçlü üreme içgüdüsü vardır. Üreme hayatlarına anlam kazandırır ve bu da yetiştiricilerin her üreme mevsiminde karşılaştığı sorunlardan biridir. Bir debriyajı bitirdikten hemen sonra tekrar üremeye başlamak istiyorlar ve yaz başladığında devam etmek istiyorlar (yaz ayları eşleme yapılması uygun görülmemektedir). Kuşların içgüdüsü o kadar güçlü ki yalnızca sağlıklarını etkilememek için bizler tedirgin oluyoruz. Gerekli ihtiyaçlarını karşılayıp karşılayamadığımız konusu da ayrı bir durum. Onları özgür bırakmayacağımızdan, doğa onların üreme içgüdüsünü kontrol eder, hayatlarını yabani kuşlar kadar yaşayabilecekleri kadar mümkün kılmak bizim görevimizdir. Her canlıya özgü üç hayati işlevi geliştirebileceklerinden emin olmalıyız: besleme, sosyalleşme ve üreme.
Esaret altında tuttuğumuz tüm hayvanların iyi beslendiğini varsayarsak, o zaman diğer iki temel fonksiyona odaklanacağız. Söylediğimiz gibi, sosyalleşme çok önemlidir. Çevreleri ve aynı türden diğer kuşlar ile etkileşime girmeleri çok önemlidir. Bunu mümkün kılmak için, onlara güzel ve büyük bir alan ve diğer kuşlarla iletişim olanağı sunacağız. Bir sonraki fonksiyona odaklanalım: üreme . Yeni kuş alacaklar için tek bir cennet papağanı alayım, ele kola alıştırayım olayı çok gözlemlenir çünkü üremeye başlayacağı zaman umursamama durumu korkusu oluşur. Bazı yetiştiricilerin bu konuyla ilgili tavsiyeleri ise aynı cinsiyete sahip iki cennet papağanı almaları yönünde oluyor. Böylece üremeden sosyalleşebilirler.
Cennet ya da sevda papağanları, dilimize 'love bird' çevirisi yapılarak dilimize geçmiştir. Adı üstünde sevgi, aşk kuşlarıdır. Bir koloni salmasına giderek onları gözlemleyin ve mutluluklarına şahit olun.
Teknik detaylar: Çiftleşme
Hiç şüphesiz en iyi çiftler kendi seçimleriyle bulduklarıdır. Bir kuş salmasında üreyen kuşların, yavruları yaklaşık 60 günlük olduklarında, çiftlerini aramaya başladığına şahit oluyoruz. Eşleriyle güçlü bir bağ kurar kurmaz ebeveynlerinden ve kardeşlerinden bağımsız olabilirler. Eğer bu tarz yerlerden kuş seçerseniz daha sağlıklı bir yol izlemiş olursunuz. Damızlık olarak elbette bizim istemediğimiz bir adayı seçebilirler. Böyle durumlarda birden çok seçtiğiniz dişi ya da erkek kuşları bir araya getirerek gözlemler yapmalısınız. İki aşk kuşu birlikte olmayı seçtiğinde, mutasyonlarının uyumlu olduğuna emin olduktan sonra diğerlerinden ayrı bir ortama alınmalıdırlar. Bununla birlikte, birçok yetiştirici somut yavrular elde etmek istedikleri için belirli bir mutasyon erkeği, başka bir özel mutasyon olan bir dişi ile eşleştirebilir.
Ayrıca, iki yetişkinin (veya bir yetişkin ve daha küçük biri) eşleşmesini istiyorsak bölmeli kafes kullanmamız gerekecektir. Biraz sabır işi olduğu için aksi bir durumda bölmeyi takarak ayırmak mümkün olmalıdır. Dişi kuşlar aksi durumlarda daha tehlikelidir, bu yüzden bir tanesi incinirse muhtemelen erkek olur. Bir süre birbirlerini görmelerini sağlamak için iki kafes ya da bölmeli kullanırsak, erkeği dişinin kaldığı kafese yerleştirmeyin. Dişi kuşu erkeğin kafesine yerleştirmek gerekir. Dişi cennet papağanları bölge tutarlar ve istila edildiklerini hissederler. Hoşlarına gitmez ise bu durum erkeği rahatsız ederler.
Teknik detaylar: Uyumsuzluk.
Muhabbet kuşları çifti söz konusu olduğunda pek fazla uyumsuzluk yaşanmaz ama cennet papağanları için durum biraz daha zordur. Kontrol etmemiz gereken ilk şey, bir çift erkek ve dişi aldığınızdan emin olmaktır. Uyumsuzluğun ilk sebeplerinden biridir. Erkek kuşlarda kendi aralarında kur ve öpüşme durumları sergiledikleri için kafa karıştırıcı olabiliyor. Cinsiyetlerini belirlemek için en güvenli yöntem DNA cinsiyetidir. Erkek ve dişi aynı türden olmalıdır. Melez olan kuşlardan kaçınmak gerekiyor çünkü kimisi üreme için uygun olmuyor. Örneğin Cennet ile sevda papağanı eşlemesinden gelen yavrular genelde kısır olurlar. Bu ne pahasına olursa olsun kaçınmamız gereken bir şey. Ortaya çıkabilecek diğer uyumsuzluklar, erkek ve dişinin mutasyonları ile ilgilidir. İki ana mutasyonel uyumsuzluk vardır: bir çiftin her iki üyesinin de Ino olmasını ve her iki kuşunda iki Karanlık Faktöre sahip olmasını engellemeliyiz.
Bazı yetiştiriciler Ino mutasyonunun yavrularda herhangi bir zayıflığa neden olabileceğinden şüphe eder. Aslında bu yavruların atalarının ne süredir aynı mutasyonu taşıdığıyla ilgilidir. Soy ağacında aynı eşlemeler söz konusuysa bir süre sonra patlak vermeye başlayacaktır. Bu nedenle eş seçerken farklılıklar olmasına özen gösterelim. Ayrıca türlere bağlı eşlemeler bu sorunları azaltabiliyor. Tıpkı muhabbet kuşlarında nasıl ana renk yeşil kuşlar ise cennet papağanlarında da Agapornis Roseicoillis (gül başlı cennet papağanı) bu sorunsalı minimize etmektedir.
Teknik detaylar: Tavsiye edilen kombinasyonlar
Daha önce de belirttiğim gibi uyumsuz olmayan ancak sonuçların çok uygun olmayacağı kombinasyonlar var. İyi bir örnek verecek olursam Mavi bir erkeğin Yeşil Opalin Ino dişi ile birleşimi olabilir. Eğer bu çift bu mutasyonları taşımazsa, tüm yavrular yeşil olacaktır. Hepsi mutasyonları taşıyacak, ancak aynı görünecekler. Bu yüzden, bir çift yapmadan önce, yavruların nasıl görüneceğini bilmek çok önemlidir, böylece çiftimizi doğru seçebiliriz. Resesif mutasyonlarda bu her zaman benzer sonuçlar doğurur. Örneğin, bir Marbled Orange yüzlü cennet papağanı, aynı mutasyonlara sahip olmayan bir çift için iyi bir kombinasyon olmayacaktır. Tüm bu düşünceleri göz önünde bulundurduktan sonra tek yapmamız gereken, sonbahar başlangıcından ilkbaharın sonuna kadar yuvalık takılı bir kafes sistemine geçmekle bitiyor. Gerisini eşleşmişlerse eğer desteklerinizle yapacaklardır.