cicikushedwignaz
iyikus.com Üyesi
Hedwig Naz, evet ismi oldukça ilginç ama bir hikayesi var. Hedwig Naz'dan önce aldığım yeşil bir erkek kuşum vardı, ilk kuşum Hedwig. İsmi -izlediyseniz bilirsiniz- Harry Potterda başrolun kuşundan geliyor. Hedwig çok neşeli bir kuştu, güzel öterdi, çok güzel. Altmışa yakin hatta daha fazla kelime konuşabilirdi. Çok da akıllıydı ailenin ilk kuşuydu çok değer verirdik ona onsuz geçen gün günden sayılmazdı, hep dışarıdaydı. Ama sonra yalnızlığı bizi üzdü, ona bir hayat arkadaşı aldık, adını da uyumlu olsun diye Hedwig Naz koyduk:')). Ailenin bir parçası gibiydiler ama Hedwig 3 yaşlarındayken hastalandı . O değil de ben hastaydim sanki o inliyor ben inliyorum, o kusuyor ben kusuyorum. Çok bağlanmıştık ona ama hastalığını tespit edecek kadar süre yaşamadı gece boyu inlediğini ve uyuyamadığını, benim de beraberinde sabaha kadar ağladığımı hatırlıyorum. Elimden gelmezdi hiçbir şey inanin sadece iyi olduğunu umut ettik, ertesi sabah okulu aşıp veterinere goturecektim. Olmadı ama, sabah alarmım yerine babamın sesiyle uyandım. Uyanır uyanmaz hissettim bir şeylerin iyi gitmediğini ve küçük kuşum o son nefesini babamın ellerinde verdi. Günlerce ağladım. Ve tek umudum olan Hedwig Naz'ı sağlıklı tutmak için kendime söz verdim. Son 1 hafta içinde gelişti her şey, profilimdeki neşeli kuş kusuyor, ateşleniyor, yemek yemiyor, su içmiyor, dişkılayamıyor, ve ilk defa ötemiyordu. Onun tatlı sesiyle uyanamadığım son o hafta cehennemdi benim için. Her ilacı denedim, her seyi icirdim, ellerimle yedirdim. Dün gece yatmadan önce parmağıma aldım ve karnına uzun bir öpücük kondurdum. Fazla vakti yoktu. Ve ben bunu çok iyi biliyordum. Bildiğim bir şey daha varsa, o dünyanın en güçlü canlısı! Ayni anda hem kanamış kanatlarıyla hem de hasta bedeniyle savaştı, onunla sonuna kadar gurur duyuyorum, bunu ona defalarca dedim. Çok ağır hastalıklar geçirmesine rağmen günlerce dayandı. O dünyanın en en en güçlü canlisıydı... Neyse, sonrasında ufak ama duygulu bir vedadan sonra ikimiz de uyumustuk. Yani eğer onun gözüne uyku girdiyse. Sabah erkenden kalktım kursum için; hazırlandım, giyindim, ama aklıma gelmedi mi kuşuma bakıp veda etmek? Kendimden iğreniyorum. Evden çıkarken geç kalmıştım, daha uzun veda edecek vaktim "yok" diye düşünüyordum. Ne büyük 4pt4lım. Igrencim. Berbat hissediyorum. Kurstayken annemi aradım ve ona ilacından vermelerini söyledim. Verirlerken ölmuş. Bana dememişler. Bahçeye getirdiler beni ve elime verdiler küçük bedenini. Son kez başını oksayamadigim için kendimden nefret ediyorum. Artık istesem de oksayamam cunku o Hedwigin yanında, uyuyor. Lütfen sessiz ol, uyanmasın, uyusun. Çok yoruldu buralardan, uykuyu hakediyor.
En çok değer verdiğim iki şey, ama artık değer verebileceğim hiçbir şey kalmadı benim, çiçek dolu küçük ve kokusuna öldüğüm bir mezar dışında.
Güçlü Hedwignaz(16.08.23), ve biricik Hedwig (16.05.2023) anısına...
En çok değer verdiğim iki şey, ama artık değer verebileceğim hiçbir şey kalmadı benim, çiçek dolu küçük ve kokusuna öldüğüm bir mezar dışında.
Güçlü Hedwignaz(16.08.23), ve biricik Hedwig (16.05.2023) anısına...
