Kanarya Yavrularını Anne Beslemezse Nasıl Bir Yol İzlenir?
Zaman zaman anneler özellikle ilk kuluçkasıysa bu tarz sorunlar gözlemleniyor. Yapılması gereken yavrular çıkmasından itibaren dişi kuşun yavruları besleyip beslemediğini gözlemlemektir. Beslemediğine yahut yetersiz kaldığına kanaat getirdiğinizde önlem almak için gecikmeyin. İlk olarak yavruları beslemesini sağlamaya çalışın. Örneğin; yavru besleme sesleri dinletilebilir, kafese iyi haşlanmış yumurta direk konulabilir. Dişiyi cezbeden bu yiyecekler yavruları beslemesini teşvik edecektir.
Ne gibi bir nedenden kaynaklanırsa kaynaklansın anneleri yavrularını beslemezse, sütanne bir dişi kanarya da temin edilememişse bu yavrular ölüme terkedilmemelidir. Onların bütün bakımlarını, temizliklerinden beslenmelerine ve özerkliklerini kazanmalarına değin yetiştiricileri üstlenmelidir. Yalnızca yetiştiricisinin elinde büyümeye bırakılan yavrular, anneleri tarafından beslenenlere oranla daha yavaş büyür ve kendi başlarına yeterli olabilmek için daha uzun bir zamana gereksinme duyarlar. Hatta biraz daha zayıf, çelimsiz ve güçsüz görünebilirler. Ancak daha sonra tıpkı diğerleri gibi dinçliklerini ve sağlıklı yapılarını tam olarak kazanabilirler. Önemli olan bu yavruların yetiştiricileri elinde doğru bir biçimde besleyip bakılmalarıdır.
1. Hafta: Özellikle 1. hafta süresince en az beslenme kadar önemli bir sorun: Yavruların ısınma gereksinimidir. Onlara annenin sıcaklığına yakın bir ısı sağlamak zorunluluğu vardır. Bu da kafesin üzerine asılan bir ampul ile temin edilebilir. Beslenmeye gelince ilk günler bebeklere verilen mamalardan yararlanılabilir. Ama birinci haftanın temel besini, toz haline getirilmiş galeta ununun katı pişirilmiş yumurta sarısına karıştırılmasıyla hazırlanmalı ve pelte olmalıdır.
Yavrulara mamanın yedirilişi son derece önemlidir. En pratik yöntem, yukarıda tanımlanan karışıma yağı alınmış inek sütü katılmasıyla elde edilen krema kıvamındaki mamanın bir şırınga aracılığıyla yavruların boğazına akıtılmasıdır. Bu olanak yoksa, bir ağaç çubuğunun ucu yontularak düz bir kaşık biçimi verilip yavruların beslenmesinde kullanılabilir.
Yavrular yem yemeye her an hazırdır. Kafesin biraz sallanması, yuvalarına küçük bir fiske vurulması veya gagalarına dokunulması bir uyarıcı olarak gagalarının olabildiğince açılmasına neden olur Bu açılma anından yararlanıp gaga içlerine birer parça mama bırakılması, biraz beceri gerektiren fakat fazla da zor olmayan bir iştir. Bu işlem 4-5 kez tekrarlandı mı yavruların bir öğünü tamamlanmış sayılır.
Ancak yavrular aldıkları besini çok çabuk sindirirler. Kursaklarının boşalmasından bu kolayca anlaşılır. Bu nedenle besleme işlemi saat başı tekrarlanmalıdır. Her öğünde verilecek mamanın taze taze hazırlanması ve hafif ılık olarak verilmesi yerinde olur. Bayat ve soğuk mama yavrunun sindirim sistemini bozar. Hatta ölümüne dahi neden olur. İlk hafta en kritik dönemdir. Yavrular sağlıklı bir şekilde hayatta kalıyorsa doğru yoldasınızdır.
2. Hafta: Bu hafta başından itibaren yavruların mamasına ilave edilen süt yavaş yavaş kesilerek yerine su katılmaya başlanır. Ayrıca bu mamaya 1 çimdik kadar haşhaş tohumu ilave edilir. Her öğünde verilen mama oranı artırılarak öğünler arasındaki süre, 1,5 saate çıkarılır.
3. Hafta: Yavruların mamasına katılan katı pişmiş yumurta artık beyazı ile birlikte karıştırılır. Ayrıca içine 1 çay kaşığı haşhaş tohumu, 1 çay kaşığı haşlanmış şalgam tohumu, dövülerek ezilmiş kenevir ve beyaz darı, 1 dilim haşlanmış elma veya şeker pancarı katılır. Öğünler arasındaki süre 2 saate çıkarılır.
4. Hafta: Dördüncü hafta içinde öğünler arasındaki süre 3 saate çıkarılır. Yavrular yine elde beslendiği halde ayrıca mamalıklar içine sürekli yedikleri hazır mama ve ayrıca haşlanmış şalgam tohumu konularak kafese bırakılır. Yavrular gelişimleri oranında mamalıkların başına gelerek bu yemleri yeme çabası içine girerler. Başlangıçta yalnızca gagalarlar ama giderek yemesini de öğrenirler. Ancak bu mamaların bozulmalarına imkan tanınmadan tazesi ile değiştirilmesi son derece önemlidir.
5. Hafta ve Sonrası: Dördüncü haftanın son günlerinde yavrular dikkatle gözlenir. Eğer kaplara konulan mama ve yemi bitiriyorlarsa artık serbest beslenmeye geçebilirler. Yok eğer gagalamaktan öteye gitmiyor ve kaplardaki yem ve mamayı bitiremiyorlarsa bu gelişimi tamamlayıncaya değin elden beslemeyi sürdürmek gerekir. Kendi başlarına yemlenmeyi öğrenen yavruların bulunduğu küçük kafesin kapısına, içinde çeşitli yemler bulunan bir salma yanaştırılır. Yavrular kendiliklerinden bu salmaya geçeceklerdir. Bundan sonra yavrular bir ay süreyle aşağıdaki gibi beslenir:
1. Yem kabına Haşhaş tohumu
2. Yem kabına Haşlanmış şalgam tohumu
3. Yem kabına Ezilmiş kenevir tohumu
4. Yem kabına Ezilmiş akdarı Mamalıklara 3. hafta verilen mama konulur.
Bu bir aylık beslenme düzeninin sonunda 1. ve ikinci yem kaplarındaki tohumlar yavaş yavaş karıştırılarak verilirken aynı şekilde 3. ve 4. kaplardaki ezilmiş tohumlar da karıştırılmaya başlanır. Böylece yavrular karma yeme geçmeye hazırlanır. Daha sonra yavruları yem kırmaya alıştırmak amacıyla ayrı bir kapta ezilmemiş tohumlar bırakılmaya başlanır. Bu dönemde salmada kuş kumu bulunması daha büyük önem taşır. Yavrular yem kırmaya başladıklarında giderek ezilmiş tohumlar kaldırılır. Tere, ıspanak, roka, pazı, lahana, kıvırcık salata, marul, hıyar kabuğu gibi yeşillikler az az ve taze olarak verilir. Kesinlikle ıslak, bayat, çürümüş yeşillik verilmemelidir.
Beslenmelerinden başka yavruların temizliğine tam bir özen gösterilmeli, salmalarda taban kumu eksik edilmemelidir. Ayrıca her sabah banyolukları ılık su konularak kafese bırakılmalı, öğleden sonra ise kaldırılmalıdır. Tuncel Altınköprü
Zaman zaman anneler özellikle ilk kuluçkasıysa bu tarz sorunlar gözlemleniyor. Yapılması gereken yavrular çıkmasından itibaren dişi kuşun yavruları besleyip beslemediğini gözlemlemektir. Beslemediğine yahut yetersiz kaldığına kanaat getirdiğinizde önlem almak için gecikmeyin. İlk olarak yavruları beslemesini sağlamaya çalışın. Örneğin; yavru besleme sesleri dinletilebilir, kafese iyi haşlanmış yumurta direk konulabilir. Dişiyi cezbeden bu yiyecekler yavruları beslemesini teşvik edecektir.
Ne gibi bir nedenden kaynaklanırsa kaynaklansın anneleri yavrularını beslemezse, sütanne bir dişi kanarya da temin edilememişse bu yavrular ölüme terkedilmemelidir. Onların bütün bakımlarını, temizliklerinden beslenmelerine ve özerkliklerini kazanmalarına değin yetiştiricileri üstlenmelidir. Yalnızca yetiştiricisinin elinde büyümeye bırakılan yavrular, anneleri tarafından beslenenlere oranla daha yavaş büyür ve kendi başlarına yeterli olabilmek için daha uzun bir zamana gereksinme duyarlar. Hatta biraz daha zayıf, çelimsiz ve güçsüz görünebilirler. Ancak daha sonra tıpkı diğerleri gibi dinçliklerini ve sağlıklı yapılarını tam olarak kazanabilirler. Önemli olan bu yavruların yetiştiricileri elinde doğru bir biçimde besleyip bakılmalarıdır.
1. Hafta: Özellikle 1. hafta süresince en az beslenme kadar önemli bir sorun: Yavruların ısınma gereksinimidir. Onlara annenin sıcaklığına yakın bir ısı sağlamak zorunluluğu vardır. Bu da kafesin üzerine asılan bir ampul ile temin edilebilir. Beslenmeye gelince ilk günler bebeklere verilen mamalardan yararlanılabilir. Ama birinci haftanın temel besini, toz haline getirilmiş galeta ununun katı pişirilmiş yumurta sarısına karıştırılmasıyla hazırlanmalı ve pelte olmalıdır.
Yavrulara mamanın yedirilişi son derece önemlidir. En pratik yöntem, yukarıda tanımlanan karışıma yağı alınmış inek sütü katılmasıyla elde edilen krema kıvamındaki mamanın bir şırınga aracılığıyla yavruların boğazına akıtılmasıdır. Bu olanak yoksa, bir ağaç çubuğunun ucu yontularak düz bir kaşık biçimi verilip yavruların beslenmesinde kullanılabilir.
Yavrular yem yemeye her an hazırdır. Kafesin biraz sallanması, yuvalarına küçük bir fiske vurulması veya gagalarına dokunulması bir uyarıcı olarak gagalarının olabildiğince açılmasına neden olur Bu açılma anından yararlanıp gaga içlerine birer parça mama bırakılması, biraz beceri gerektiren fakat fazla da zor olmayan bir iştir. Bu işlem 4-5 kez tekrarlandı mı yavruların bir öğünü tamamlanmış sayılır.
Ancak yavrular aldıkları besini çok çabuk sindirirler. Kursaklarının boşalmasından bu kolayca anlaşılır. Bu nedenle besleme işlemi saat başı tekrarlanmalıdır. Her öğünde verilecek mamanın taze taze hazırlanması ve hafif ılık olarak verilmesi yerinde olur. Bayat ve soğuk mama yavrunun sindirim sistemini bozar. Hatta ölümüne dahi neden olur. İlk hafta en kritik dönemdir. Yavrular sağlıklı bir şekilde hayatta kalıyorsa doğru yoldasınızdır.
2. Hafta: Bu hafta başından itibaren yavruların mamasına ilave edilen süt yavaş yavaş kesilerek yerine su katılmaya başlanır. Ayrıca bu mamaya 1 çimdik kadar haşhaş tohumu ilave edilir. Her öğünde verilen mama oranı artırılarak öğünler arasındaki süre, 1,5 saate çıkarılır.
3. Hafta: Yavruların mamasına katılan katı pişmiş yumurta artık beyazı ile birlikte karıştırılır. Ayrıca içine 1 çay kaşığı haşhaş tohumu, 1 çay kaşığı haşlanmış şalgam tohumu, dövülerek ezilmiş kenevir ve beyaz darı, 1 dilim haşlanmış elma veya şeker pancarı katılır. Öğünler arasındaki süre 2 saate çıkarılır.
4. Hafta: Dördüncü hafta içinde öğünler arasındaki süre 3 saate çıkarılır. Yavrular yine elde beslendiği halde ayrıca mamalıklar içine sürekli yedikleri hazır mama ve ayrıca haşlanmış şalgam tohumu konularak kafese bırakılır. Yavrular gelişimleri oranında mamalıkların başına gelerek bu yemleri yeme çabası içine girerler. Başlangıçta yalnızca gagalarlar ama giderek yemesini de öğrenirler. Ancak bu mamaların bozulmalarına imkan tanınmadan tazesi ile değiştirilmesi son derece önemlidir.
5. Hafta ve Sonrası: Dördüncü haftanın son günlerinde yavrular dikkatle gözlenir. Eğer kaplara konulan mama ve yemi bitiriyorlarsa artık serbest beslenmeye geçebilirler. Yok eğer gagalamaktan öteye gitmiyor ve kaplardaki yem ve mamayı bitiremiyorlarsa bu gelişimi tamamlayıncaya değin elden beslemeyi sürdürmek gerekir. Kendi başlarına yemlenmeyi öğrenen yavruların bulunduğu küçük kafesin kapısına, içinde çeşitli yemler bulunan bir salma yanaştırılır. Yavrular kendiliklerinden bu salmaya geçeceklerdir. Bundan sonra yavrular bir ay süreyle aşağıdaki gibi beslenir:
1. Yem kabına Haşhaş tohumu
2. Yem kabına Haşlanmış şalgam tohumu
3. Yem kabına Ezilmiş kenevir tohumu
4. Yem kabına Ezilmiş akdarı Mamalıklara 3. hafta verilen mama konulur.
Bu bir aylık beslenme düzeninin sonunda 1. ve ikinci yem kaplarındaki tohumlar yavaş yavaş karıştırılarak verilirken aynı şekilde 3. ve 4. kaplardaki ezilmiş tohumlar da karıştırılmaya başlanır. Böylece yavrular karma yeme geçmeye hazırlanır. Daha sonra yavruları yem kırmaya alıştırmak amacıyla ayrı bir kapta ezilmemiş tohumlar bırakılmaya başlanır. Bu dönemde salmada kuş kumu bulunması daha büyük önem taşır. Yavrular yem kırmaya başladıklarında giderek ezilmiş tohumlar kaldırılır. Tere, ıspanak, roka, pazı, lahana, kıvırcık salata, marul, hıyar kabuğu gibi yeşillikler az az ve taze olarak verilir. Kesinlikle ıslak, bayat, çürümüş yeşillik verilmemelidir.
Beslenmelerinden başka yavruların temizliğine tam bir özen gösterilmeli, salmalarda taban kumu eksik edilmemelidir. Ayrıca her sabah banyolukları ılık su konularak kafese bırakılmalı, öğleden sonra ise kaldırılmalıdır. Tuncel Altınköprü
Son düzenleme: