Kuş Taşlığının Öğütme Gücü

Kuş Taşlığının Öğütme Gücü​

Kuşların sindirim sistemi, insanlarınkinden çok farklıdır. Aynı temel işlevleri yerine getirir ancak bunu her zaman aynı sırada veya aynı şekilde yapmaz. Kuşların dişleri yoktur ve birçok türün boğazın dibinde mahsulleri biriktiren bir tutma kesesi (yemek borusu, kursak) vardır. Bir kuşun midesi de insanlardan farklıdır - sindirim kimyasallarını salgılayan bir proventrikül ve yiyeceği öğüten bir ventrikülden oluşan iki parçalı bir organdır.
Ventrikül, genel olarak taşlık olarak adlandırılır ve tüm kuşlarda taşlık vardır (bazı insanların internette size söyleyebileceğinin aksine). Kuşların tükettikleri, taşlıktan çıktıktan sonra bağırsağa ilerler. Bazı kuş türlerinde, sindirime yardımcı olmak için bağırsaktan uzanan ceca adı verilen yan keseler bulunur, ancak papağanlarda yoktur.

Taşlık, taşlık duvarlarını koruyan ve yiyecek öğütmeye yardımcı olan sert koilin plakalarıyla kaplı kaslı bir organdır. Kuşlar, öğütmeye yardımcı olmak için taş ve diğer sert malzemeleri (kum) taşlıkta tutabilirler ancak yiyeceklerini onsuz da etkili bir şekilde işleyebilirler. İnceleyiniz;

Bir kuşun taşlığı, yiyecekleri öğütmede insan dişlerinden çok daha etkilidir. Taşlık, yemin tüm organik bileşenlerini, yemin orijinal boyutuna bakılmaksızın, 0.05 mm kadar ince öğütülmüş çok tutarlı bir partikül boyutu aralığında öğütme konusunda olağanüstü bir yeteneğe sahiptir.
Bu, insan tüketimi için yapılan birçok unun içindeki parçacıklardan daha küçüktür. 0.05 mm 50 mikrondur. Gözleme ununun partikül boyutunun 100 mikron veya daha az olduğunu söyleyen kaynaklar vardır. Erişte unu için en iyi parçacık boyutu 250 mikrondur ve bazı unlar bundan çok daha iri tanelidir. İnsan saçının çapı 30-100 mikron arasında değişir.

Papağanlar ve diğer evcil kuşlar yiyeceklerini tavuklar kadar küçük öğütür mü? Kesin olarak bilmiyoruz ancak mevcut kanıtlar yaptıklarını gösteriyor. Kanıtlar kuşların dışkılarındadır. Papağanlar, ayçiçeği çekirdeği ve fındık gibi, insanların iyi çiğnemeleri zor olan pek çok yiyecek yer. İnsanlar bu yiyeceklerin gözle görülür sindirilmemiş parçalarını vücuttan atacaklardır. Ancak papağan dışkısı genellikle tıknaz değildir - bir blenderde püre haline getirilmiş gibi pürüzsüz ve tek tiptir. Kuşlar yutmadan önce yiyeceklerini iyi çiğnemezler, sadece ısırık büyüklüğünde parçalara ayırırlar. Taşlık onu ezer ve diğer uçtan çıkan pürüzsüz bir karışıma dönüştürür.

Muhabbetlere göre daha büyük papağanların yem karışımlarında kurutulmuş mısır taneleri ve tam buğday taneleri gibi besinlerin olması tavuk kıyaslaması yapmamıza sebep olmuştur. Tavuklarda bu besinleri tükettirirler ve bazılarına grit kum tüketim fırsatı verilir. Sorun şu ki bu tip sert tohumların tüketimi için papağanlara da mutlaka grit verilmesi gerekir. Öğütmesi zor tohumlar ya da gıdalardır. Gritin burada temel görevi öğütmeye yardımcı olacak ek bir takviye olmasıdır. Her ne kadar papağanlar yiyeceği gıdanın içerisine erişebilseler de tavukların onları parçalayabilecek bir gaga yapısı yoktur. Bu nedenle onların öğütme işlemi daha ağır gerçekleşir.

Ancak her halükarda taşlık diğer kaslar gibidir. Gelen talepleri karşılamak için boyutunu ve gücünü ayarlar. Çıktısının dokusuna göre, papağan taşlıklarının yedikleri tüm yiyecekleri ince bir püre haline getirmede çok etkili olduğu görülür.